Het is belangrijk voor een pup dat hij leert omgaan met levende wezens (socialisatie) en niet-levende dingen (habituatie). Een positief of in elk geval een neutraal gevoel is uiteindelijk het meest fijn voor een hond.
Socialiseren gaat dus over het leren omgaan met mensen en dieren. Dat wil niet ook automatisch zeggen dat ze ook fysiek contact moeten hebben met alles wat maar leeft. Het kan heel verstandig zijn om bij een adder uit de buurt te blijven, om de koeien in de wei vanaf een afstandje te bekijken en om fietsende mensen met rust te laten.
Tijdens onze trainingen vindt een gedeelte van de socialisatie plaats door het aanwezig te zijn in de buurt van andere honden. Zo leren ze dat er honden bestaan met kort haar, met een krul in de staart, met een hoge blaf etc.
Het (aan)leren van sociale vaardigheden is ‘slechts’ een onderdeel van socialisatie. Hierbij is het belangrijk dat ze leren wat leuk spel is en dat te heftig gedrag begrenst wordt. Vooral dat laatste lukt vaak niet door een mede-pup. Belangrijk is het dan ook om goed af te stemmen met welke honden je je pup kennis laat maken. Een mede-pup kan soms heel fijn aansluiten bij het energieniveau van je eigen hond en het kan bijvoorbeeld tegelijkertijd ook doorslaan naar ‘ze weten niet van ophouden’.
De meeste pups van het filmpje hadden elkaar nog niet fysiek ontmoet. Het was heel mooi om te zien hoe deze pups contact maakten met elkaar. Er was heel veel (mooi) hondengedrag te zien. Er kwam ook een kantelpunt en dat was een mooi moment om ‘het spel’ rustig te stoppen.
Reactie plaatsen
Reacties