Wanneer een pup bij je thuis komt met gemiddeld een week of 8, dan heeft hij nog geen enkel idee hoe zijn nieuwe leven er uit zal zijn. Aan ons de schone taak om de hond uit te leggen wat we van hem willen. Het heeft mijn voorkeur om zo weinig mogelijk de strijd aan te gaan me je hond. Soms is actief een grens stellen gewoon nodig (wanneer je hond bijvoorbeeld achter fietsers aan wil jagen), maar met veel opvoedingszaken kan je ook aan de slag met statisch begrenzen, geduld hebben en op het goede moment belonen.

Kracht, wat is dat nu eigenlijk? Voor mij betekent het dat je vanuit je eigen-waarde(n) bent en handelt. En dat betekent ook dat hoe je naar je hond toe bent en doet, gebaseerd mag zijn op je eigen waarden en normen inclusief het stellen van grenzen. 

Wanneer je je goed goed voelt, je goed functioneert en leeft naar je kernwaarden, dan zal er waarschijnlijk sprake zijn van welzijn, ofwel wel-zijn, Ook voor onze honden geldt dit. Als een hond lekker in zijn vel zit, fijn meedraait in de roedel en de gelegenheid heeft om soort-eigen gedrag te laten, dan is er een grote kans dat de hond in balans is en zich prettig voelt.

In de communicatie met honden spelen meerdere factoren een rol. Wanneer je iets van je hond wil, kan je dit middels meerdere signalen duidelijk maken. (Lichaams-)bewustzijn van onszelf is hierbij een wezenlijke factor.

Wanneer wij onze hond iets aan willen leren, is het belangrijk dat we de hond ook kunnen bereiken en dat de hond in staat is om informatie op te nemen. Dit is niet te vergelijken met de modus van je hond waarin overmatige adrenaline, instinct en ook opwinding de overhand voert. Hoewel je hond daar ook dingen van leert, is dat niet te vergelijken met elkaar.

Je hond als spiegel; je hebt het vast wel eens gehoord. Maar wat betekent dat nu eigenlijk?

Tijdens het opvoeden en trainen van de hond, maak ik graag gebruik van het versterken van het gewenste gedrag van de hond. Dit kan gedrag zijn dat door de hond zelf aangeboden wordt of gedrag waartoe wij de hond uitnodigen. 

Om je hond bij je te roepen, is het belangrijk dat je een hond hiervoor een vast signaal geeft. Dit kan van alles zijn; je stem, een handgebaar of een fluitje. Wat ‘beter’ is, zal ik in dit artikel bespreken.

Heb jij soms het idee dat je hond je uitlacht? Dat hij voor je gaat staan en denkt, ik kom lekker niet? En dan ook nog eens hard rondjes gaat rennen? Of dat je hem aan wil lijnen en dat je hond dan op 2 meter afstand blijft staan?

Wanneer je hond iets ervaart als stress, angst, paniek of simpel niet weet wat hij precies voelt, kan hij er – net als wij – op 4 manier mee omgaan. Van de ‘fight’, ‘flight’ en ‘freeze’ hebben we de meeste mensen wel gehoord. Het is ook de meest heldere zichtbare reactie omdat de actie van de hond vaak direct te koppelen is aan wat hij ziet, wat er gebeurt of wat hij ervaart.

De comfortzone, die plek of gemoedstoestand waar jij en je hond je samen prettig, veilig en vertrouwd voelen. Een heerlijke plek om te zijn. Alles is voorspelbaar en iedereen weet waar hij aan toe is. In een comfortzone kan je je erg lang prettig voelen. Of juist niet, want ook de niet leuke dingen die voorspelbaar zijn, horen hier in thuis. Deze routine beschermt ons namelijk tegen mogelijk gevaar van het onbekende en kan hierdoor (onverwachte) stress en gevaar vermeden worden.

Wat is prooi- en voernijd?

Zeg jij wel eens dank je wel tegen je hond? Gewoon omdat hij iets heeft gedaan waar je blij van wordt? Of omdat hij contact heeft gemaakt? Of misschien een zelf bedachte taak heeft uitgevoerd?

Je hond belonen met de pas gesneden kaas of worst nadat hij tussen 6 pionnetjes heeft geslalomd, noem ik vaak: ‘Het koekje bij de koffie”. Natuurlijk ben je trots op je hond als hij netjes met je meegelopen is en als hij dan ook na die oefening voor je gaat zitten, dan smelt je toch? Tuurlijk krijgt hij daar een koekje voor.

Het is eindelijk zover! Ons gezin wordt verrijkt met een schattige pup of een een volwassen hond. We hebben al hele plannen in ons hoofd: lekker wandelen in het bos of op het strand. En dan blijkt ineens dat je nieuwe gezinsgenoot het liefst lekker thuis blijft. Wat nu?

“Hier … kom nou … hieieier … ah toe nou even … schiet op … KOM VOOR … KOM HIER … HIERR!!!”   Voor velen een herkenbaar scenario. Misschien van mensen in het bos of misschien wel samen met je eigen hond. Het commando ‘hier’ is slechts een voorbeeld; het niet of niet direct uitvoeren van een gegeven opdracht komt regelmatig voor. Vaak vragen cursisten wat je hier nu het beste aan kunt doen.

De zogenoemde dominatietheorie stamt uit vroegere tijden. Heel simpel gezegd was er onderzoek gedaan bij een wolvenroedel en daar waren volgens wetenschappers met enige regelmatig conflicten. Wanneer iedereen zijn plek kende in de roedel en zich hield aan de hiërarchie, was er volgens hen balans. En omdat honden van de wolven afstammen, zou ook voor honden gelden dat je dus altijd letterlijk en figuurlijk boven je hond moest staan om een goed luisterende hond te krijgen.